เสียงลมพัดต้อง ก้ำบ้านน้องทางภูยอดรวย
ขี้ฝ่าไหลมาย่วยย่วย คิดฮอดคนสวยผู้แก้มอ่ำล่ำ
บ่าวเขมราฐฮักบ่ขาดใจยังจดจำ
ถ่าอ้ายแน่เด้อคนงาม วอนปู่นาคดำ ลูกจำบ่ลืม
คิดฮอดแดนภูรวย โอ้สาวสวยศรีเมืองใหม่คนงาม
ได้ยินเสียงนกกาเหว่าร้องตาม ดั่งบทคำว่ามีคนรอคอย
อย่าใจน้อย มาเครียดขมตรมใจ บ้านอยู่ไกลอ้ายกะเลยมาช้า
บ่เคยลืมคำมั่นว่าสัญญา ยังศรัทธาความรักให้ยืนยาว
นกเขาคู้ คันนกเขาคู้ งอยคอนขันคู่
นกเขาคู้งอยคอนขันคู่ ฮ้องคูคูอ้ายกะคึดฮอดซู้
ผู้เคยเว้าว่ากัน บ้านห่างบ้านคนละถิ่นตำบล
สายทางทนคดงอรอเลี้ยว เทียวทางเวิงมาหาเนื้ออุ่น
อย่าฟ้าวสูนให้อ้าย มาแล้วอีนาง
ฮักบ่จางหนึ่งปีถือว่าดน
บ่าวอุบลสาวอุบลคนละอำเภอ
บุญผลาวาสนาได้มาเจอ
รักกับเธอโอ้แม่สาวศรีเมือง
.บ่าวเมืองเขมเต็มใจเป็นเขยปู่
ให้บุญยู้ปู่นาคดำนำพา
รักครั้งนี้อย่ามีวันโรยรา
ให้ลูกได้มาเป็นเขยก้ำภูรวย
แม่คนสวยอ่วยทางหลังทางหน้า
แก้มป่าล่าผู้สาวเมืองบัวบาน
อ้ายขอกอดชั่วกาลปาวสาน
ให้นานแสนนาน รักเรานิรันดร.
ลมตีต้อน นำสายลมวอน เมฆย้อนแย้งแย้ง
ลมตีต้อน นำสายลมวอน เมฆย้อนแย้งแย้ง
ไหลแฮงอ่วยเนิ้งเทิงฟ้าแม่นแสง
แดดส่องแจ้งซ้นปู่ฮอยเงา เสียงนกเขา
ว่าคูคูขันลั่นเลยเสียงก้อง แมงอีฮ้องเส้งกันโหน่งเน่ง
โอบเอาแขนอีน้องเดินเล่นเลาะภู
อยากอยู่เป็นเขยศรีเมืองใหม่
อยากฝากหัวใจเอาไว้นำเธอ
กอดให้ฮักแน่นเหนียว รักคนเดียวจั่งว่าเด้อนางเดอ
แม่นไกลอ้ายสิเทียวมาเจอ ฮักบ่าวเมืองเขมบ่เธอ
อย่าให้ใจเผลอรักเธอข้างเดียว
ลมเทียวตีผาดังตึ้ง ลมเทียวตีผาดังตึ้ง
อ้ายยังคนึงหาน้องคือเก่า คึดฮอดบ่เซาใจกวยโอ้นโต้น
โอ้นโตะ โอ้นโตะ โอ้นโตะ โอ้นโตะ โอ้นโตะผุโอ้นโตะ
โอ้นโต้น โอ้นโต้นผุโอ้นโตะโอ้นโต้น
หัวใจโย่น แม่นฮักนาง รักบ่จางบ่ได้วางน้องถิ่ม
คึดฮอดรอยยิ้มคนเคยนั่งถ่า อ้ายกลับคืนมา ศรีเมืองแล้ว
ศรีเมืองแล้ว